Lek bez recepty
Vicks AntiGrip Max 1000 mg + 16 mg + 4 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego,
aromat pomarańczowy, 10 saszetek
(Paracetamolum, Phenylephrini hydrogenotartras, Chlorphenamini maleas)
Vicks AntiGrip Max jest lekiem w postaci granulatu do sporządzania roztworu doustnego. Produkt leczniczy zawiera trzy substancje czynne - paracetamol, fenylefrynę i chlorfenaminę. Każda saszetka z granulatem to dawka 1000 mg paracetamolu o działaniu przeciwgorączkowym i przeciwbólowym, 16 mg fenylefryny odpowiadającej za zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa i zatok przynosowych oraz 4 mg chlorfenaminy – substancji przeciwhistaminowej, zmniejszającej ilość wydzieliny z nosa.
Wskazania:
Leczenie objawów przeziębienia i grypy, przebiegających z gorączką, słabym lub umiarkowanym bólem (np. bólem głowy, gardła, mięśni), obrzękiem błony śluzowej nosa z tworzeniem wydzieliny.
Skład:
1 saszetka zawiera:
- Substancjami czynnymi leku są: paracetamol, fenylefryny wodorowinian i chlorfenaminy maleinian.
- Substancje pomocnicze to: mannitol (E 421), sacharyna sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon K30, aromat pomarańczowy PHS 132958 (zawiera butylohydroksyanizol (E 320), siarczyny, cytral, cytronellol, D-limonen, geraniol, linalol).
Każda saszetka zawiera: 1000 mg paracetamolu; 15,58 mg fenylefryny wodorowinianu, co odpowiada 8,21 mg fenylefryny; 4 mg chlorfenaminy maleinianu, co odpowiada 2,8 mg chlorfenaminy.
Działanie:
Przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa, zmniejszające ilość wydzieliny z nosa.
Dawkowanie:
Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to:
- Dorośli: jedna saszetka co 6-8 godzin. Nie należy stosować więcej niż 4 saszetki w ciągu doby.
- Osoby w podeszłym wieku: nie stosować więcej niż 3 saszetki w ciągu doby.
- U pacjentów dorosłych o masie ciała poniżej 50 kg, pacjentów z zespołem Gilberta (rodzinna żółtaczka niehemolityczna), pacjentów odwodnionych, długotrwale niedożywionych lub pacjentów z przewlekłą chorobą alkoholową należy zmniejszyć dawkę o połowę i stosować następujący schemat dawkowania: jedna saszetka 2-3 razy na dobę w odstępach czasu 6-8 godzin. Nie przekraczać 3 saszetek na dobę.
- Pacjenci z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby: 1 saszetka co minimum 8 godzin. Nie należy przyjmować więcej niż 2 saszetki na dobę (2 g paracetamolu).
- Pacjenci z niewydolnością nerek: Ze względu na zawartą dawkę paracetamolu lek ten nie jest wskazany do stosowania w tej grupie pacjentów.
Sposób przygotowania:
- Zawartość jednej saszetki rozpuścić w niewielkiej ilości gorącej, lecz nie wrzącej wody (najlepiej w połowie szklanki wody).
- Pozostawić do ostygnięcia i uzyskania temperatury odpowiedniej do picia.
- Lek należy stosować doustnie.
Należy zwrócić się do lekarza jeżeli gorączka występuje dłużej niż przez 3 dni leczenia, ból lub inne objawy dłużej niż 5 dni, objawy ulegają nasileniu lub pojawiają się nowe. U niektórych pacjentów konieczne jest zmniejszenie dawki.
Przeciwwskazania:
Nie stosować jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
- Nadciśnienie tętnicze.
- Nadczynność tarczycy.
- Ciężka choroby sercowo-naczyniowa.
- Tachykardia.
- Ciężka niewydolność nerek.
- Jaskra.
- Ciężka niewydolność wątroby.
- Leczenie inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) oraz w okresie 2 tygodni po ich odstawieniu.
- Wiek poniżej 18 roku życia (nie należy stosować u dzieci i młodzieży).
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Działania niepożądane:
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub Szpitalnym Oddziałem Ratunkowym w przypadku wystąpienia następujących ciężkich, zagrażających życiu działań niepożądanych:
- kaszel,
- trudności z połykaniem,
- trudności z oddychaniem,
- szybkie bicie serca,
- świąd,
- opuchnięcie powiek lub okolicy oczu, twarzy i/lub języka,
- duszność,
- zatrzymanie moczu,
- żółte zabarwienie skóry i/lub gałek ocznych,
- zawał mięśnia sercowego,
- arytmia komorowa,
- obrzęk płuc i krwawienie domózgowe.
- Paracetamol może wywołać ciężkie reakcje skórne objawiające się ostrą uogólnioną wysypką krostkową bądź pęcherzami oraz nadżerkami na skórze, w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych, gorączką i bólami stawowymi albo pękającymi olbrzymimi pęcherzami, rozległymi nadżerkami na skórze, złuszczaniem dużych płatów naskórka, a także gorączką.
Paracetamol może spowodować uszkodzenie wątroby w przypadku przyjmowania dużych dawek lub przedłużonego leczenia.
Mogą wystąpić następujące działania niepożądane u niektórych pacjentów stosujących lek:
Często (częściej niż u 1 na 100 osób, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- senność, nudności i osłabienie mięśniowe (które mogą ustąpić po 2-3 dniach leczenia),
- mimowolne ruchy mięśni twarzy,
- zaburzenia koordynacji,
- uczucie mrowienia i drętwienia lub zmian temperatury skóry,
- drżenia,
- suchość w jamie ustnej,
- jadłowstręt,
- zmiany czucia smaku i zapachu,
- dolegliwości żołądkowo-jelitowe mogące ulec zmniejszeniu przy stosowaniu leku łącznie z pokarmem (np. nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból w nadbrzuszu),
- zatrzymanie moczu,
- trudności z oddawaniem moczu,
- suchość błony śluzowej nosa i gardła,
- wysychanie błon śluzowych,
- nasilona potliwość,
- niewyraźne i podwójne widzenie.
Niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób) lub rzadko (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
- pobudzenie nerwowe (objawiające się niepokojem, bezsennością, drżeniem, majaczeniem, kołataniem serca, a także drgawkami) lub zmęczenie,
- ucisk w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, przyspieszenie akcji serca (na ogół przy przedawkowaniu),
- obniżenie lub podwyższenie ciśnienia tętniczego,
- cholestaza,
- zapalenie wątroby lub inne zaburzenia czynności wątroby (łącznie z bólami brzucha, ciemnym zabarwieniem moczu),
- ciężkie reakcje alergiczne (kaszel, trudności z połykaniem, świąd, opuchnięcie powiek lub okolicy oczu, twarzy i/lub języka, duszność, zmęczenie itp.),
- nadwrażliwość na światło,
- zmęczenie,
- niedociśnienie lub nadciśnienie,
- krzyżowa alergia na leki podobne do chlorfenaminy,
- zmiany w morfologii krwi,
- bóle gardła,
- obrzęki (opuchlizna),
- szumy uszne,
- ostre zapalenie błędnika (część ucha),
- impotencja,
- krwawienia międzymiesiączkowe.
Rzadko (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
- zwiększona aktywność enzymów wątrobowych,
- zawał mięśnia sercowego,
- arytmia komorowa,
- obrzęk płuc i krwawienie domózgowe (na ogół przy stosowaniu dużych dawek).
Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10000 osób):
- zaburzenia krwi takie jak: trombocytopenia,
- agranulocytoza,
- leukopenia,
- neutropenia,
- niedokrwistość hemolityczna,
- hipoglikemia,
- zaburzenia ze strony nerek,
- mętny mocz,
- alergiczne zapalenie skóry,
- ciężkie reakcje skórne,
- wstrząs anafilaktyczny,
- żółtaczka.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- niepokój, lękliwość,
- osłabienie,
- drażliwość,
- nudności,
- drżenia,
- bezsenność,
- ból lub dyskomfort w klatce piersiowej,
- ciężka bradykardia,
- skurcz naczyń krwionośnych,
- zwiększenie wysiłku mięśnia sercowego,
- chłodne dłonie i stopy,
- zaczerwienienie,
- trudności z oddychaniem,
- duszność,
- pogorszenie ukrwienia nerek,
- zmniejszenie ilości moczu i zatrzymanie moczu,
- bladość skóry,
- stroszenie włosów,
- hiperglikemia,
- hipokaliemia,
- kwasica metaboliczna.
- Możliwe jest wywołanie lub zaostrzenie choroby serca, kołatanie serca. W przypadku przedłużonego stosowania może rozwinąć się niedobór objętości osocza, nadmierna potliwość.
- Przy stosowaniu dużych dawek mogą pojawić się: bóle głowy, drgawki, stany psychotyczne z omamami, wymioty.
Interakcje:
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Stosowanie leku z innymi lekami może prowadzić do wystąpienia interakcji.
Ze względu na zawartość paracetamolu:
Jeżeli pacjent stosuje jakiekolwiek z niżej wymienionych leków, może zaistnieć konieczność zmiany dawkowania lub przerwania leczenia:
- Doustne leki przeciwzakrzepowe (acenokumarol, warfaryna oraz inne kumaryny);
- Leki przeciwpadaczkowe (lamotrygina, fenytoina, fenobarbital, metylofenobarbital, prymidon);
- Leki przeciwgruźlicze (izoniazyd, ryfampicyna);
- Pewne leki stosowane do zwiększenia wydalania moczu (diuretyki pętlowe, np. furosemid);
- Leki stosowane do leczenia dny moczanowej (probenecyd);
- Leki stosowane przeciwko nudnościom i wymiotom (metoklopramid i domperydon);
- Propranolol stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi i zaburzeń rytmu serca;
- Kolestyramina (stosowana do zmniejszenia cholesterolu we krwi);
- Węgiel aktywny;
- Długotrwałe przyjmowanie karbamazepiny;
- Ziele dziurawca lub inne leki indukujące enzymy wątrobowe;
- Kwas acetylosalicylowy;
- Zydowudyna;
- Flukloksacylina (antybiotyk), ze względu na poważne ryzyko zaburzenia dotyczącego krwi i płynów ustrojowych (kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową), które należy pilnie leczyć i które może wystąpić szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą (stan, gdy bakterie i ich toksyny krążą we krwi, prowadząc do uszkodzenia narządów), niedożywieniem, przewlekłym alkoholizmem, a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu.
Ze względu na zawartość fenylefryny:
Jeżeli pacjent stosuje jakiekolwiek z niżej wymienionych leków, może zaistnieć konieczność przerwania leczenia lub opóźnienia podania leku Vicks AntiGrip Max :
- Inhibitory monoaminooksydazy (leki stosowane w leczeniu m. in. depresji takie, jak fenelzyna, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, moklobemid lub leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, takie jak selegilina). Należy odłożyć podawanie leku Vicks AntiGrip Max o co najmniej 15 dni od zakończenia leczenia tymi lekami;
- Leki blokujące receptor alfa-adrenergiczny (leki stosowane w leczeniu migreny takie jak dihydroergotamina, ergotamina, fenylefryna czy leki wywołujące poród, np. oksytocyna);
- Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia lub łagodnego rozrostu gruczołu krokowego);
- Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne takie jak amitryptylina, amozapina, klomipramina, dezypramina i doksepina lub czteropierścieniowe jak maprotylina;
- Wziewne leki znieczulające takie jak cyklopropan i halotan;
- Leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez związek ze współczulnym układem nerwowym takie jak metyldopa, guanetydyna;
- Leki powodujące utratę potasu (takie jak leki moczopędne np. furosemid i inne);
- Leki mające wpływ na przewodzenie w sercu (glikozydy nasercowe takie jak digoksyna, leki przeciwarytmiczne);
- Hormony tarczycy;
- Siarczan atropiny (stosowany m. in. w chorobach serca i układu pokarmowego);
- Leki blokujące receptory adrenergiczne alfa i beta stosowane w chorobach serca i tętnic (takie jak labetalol, karwedylol).
Ze względu na zawartość chlorfenaminy:
Jednoczesne stosowanie następujących leków może nasilić wystąpienie działań niepożądanych:
- Leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (stosowane w leczeniu depresji, bezsenności,
- lęku);
- Inhibitory monoaminooksydazy (w tym furazolidon, pargylina i prokarbazyna);
- Trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np. maprolityna;
- Leki ototoksyczne (które jako działania niepożądane mogą powodować uszkodzenie słuchu);
- Leki uczulające na światło.
- Jednoczesne stosowanie chlorfenaminy i innych leków serotoninergicznych, w tym SSRI i SNRI, może zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego.
Ostrzeżenia i środki ostrożności:
- Nie należy stosować więcej niż jednego leku zawierającego paracetamol, ponieważ może to prowadzić do zatrucia.
- Nie należy stosować jednocześnie sympatykomimetyków oraz leków przeciwhistaminowych.
- Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą alkoholową i pacjentów regularnie pijących alkohol i nie podawać więcej niż 2 saszetek leku na dobę.
- Przed przyjęciem leku pacjenci z niedokrwistością, chorobami serca, płuc i zaburzeniami czynności wątroby powinni zasięgnąć porady lekarza. W ich wypadku dozwolone jest stosowanie sporadyczne.
- Zgłaszano przypadki toksycznego działania na wątrobę w sytuacji, gdy paracetamol podany był w dobowej dawce nieprzekraczającej 4 g.
Przed przyjęciem leku porady lekarza powinni zasięgnąć:
- pacjenci chorujący na astmę i uczuleni na kwas acetylosalicylowy.
- pacjenci uczuleni na leki przeciwhistaminowe,
- pacjenci wrażliwi na działanie leków uspokajających oraz pacjenci z padaczką
Przed rozpoczęciem stosowania leku Vicks AntiGrip Max pacjent powinien omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeżeli występuje u niego:
- rozrost gruczołu krokowego,
- cukrzyca,
- astma oskrzelowa,
- choroby nerek i płuc,
- bardzo wolne bicie serca, hipotonia, miażdżyca naczyń mózgowych,
- zapalenie trzustki, choroba wrzodowa żołądka, zwężenie połączenia odźwiernika i dwunastnicy,
- choroby tarczycy,
- niedokrwistość,
- niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej.
Należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem jeżeli u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub innymi lekami o podobnym działaniu pojawią się dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
Podczas stosowania paracetamolu istnieje większe ryzyko uszkodzenia wątroby u pacjentów:
- przyjmujących długotrwale karbamazepinę, fenobarbital, fenytoinę, prymidon, ryfampicynę, ziele dziurawca lub inne leki indukujące enzymy wątrobowe;
- u których zachodzi możliwość niedoboru glutationu np. z zaburzeniami łaknienia, zakażeniem wirusem HIV, odwodnionych, głodzonych lub wyniszczonych;
- pijących regularnie alkohol;
- z chorobami wątroby (w tym zespołem Gilbert'a).
Stosowanie u dzieci i młodzież:
- Nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku:
- U osób w podeszłym wieku nie należy stosować leku bez konsultacji z lekarzem.
- U pacjentów w podeszłym wieku mogą wystąpić działania niepożądane: bradykardia, zmniejszenie pojemności minutowej serca.
- U starszych pacjentów bardziej prawdopodobne jest wystąpienie objawów takich jak: zawroty głowy, uspokojenie, uczucie splątania, niskie ciśnienie krwi, pobudzenie, suchość w jamie ustnej i zatrzymanie moczu.
Stosowanie leku przez sportowców:
- Stosowanie leku Vicks AntiGrip Max granulat na objawy grypy i przeziębienia może dać pozytywny wynik badania kontroli antydopingowej.
Ciąża i karmienie piersią:
- W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza, lub farmaceuty.
- W czasie ciąży nie należy stosować leku, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. Lek może być zastosowany tylko jeśli potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Decyzję o przyjęciu leku podejmie lekarz.
- Nie należy stosować leku w czasie karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn:
- Podczas stosowania leku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, ponieważ lek może powodować senność i uspokojenie, wpływając na zdolność i szybkość reakcji.
Stosowanie leku z alkoholem:
- Nie należy pić alkoholu w trakcie stosowania leku.
Przechowywanie:
- przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
- przechowywać w oryginalnym opakowaniu, z dala od źródeł światła.
- przechowywać w temperaturze poniżej 25oC.
- nie stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca
- chronić przed wilgocią
- nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia
Podmiot odpowiedzialny:
Wick Pharma, Zweigniederlassung der Procter & Gamble GmbH Sulzbacher Str. 40-50 D-65824 Schwalbach am Taunus.
Dodatkowe informacje:
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne Zwróć uwagę na przeciwwskazania.. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
